Psalm 22  iGTM

Waarom verlaat U mij

1. O Heer, mijn God, waarom verlaat U mij?
Hoe ik ook schreeuw: U komt mij niet nabij,
U blijft zo ver, steeds kijkt U weg van mij.
U redt me niet.
Heel de dag biddend ben ik aan het zwoegen
en in de nacht blijf ik steeds naar U zoeken.
Ik vind geen rust. Hoe ik ook heb geroepen,
U antwoordt niet.
U redt mij niet. U antwoordt niet.

2. O Heer, ik weet: een Heilig God bent U
en onze lofzang is een troon voor U.
In uw huis klinkt gezang, bent U daar nu?
Kom ook bij mij.
Op U vertrouwde iedereen toch altijd?
Ja, U hebt onze voorouders telkens bevrijd
Zij riepen U en U hielp hen in elke strijd
God, help ook mij.
Kom ook bij mij. God, help ook mij.

3. Nog minder dan mens is, ben ik waard.
Nog kleiner dan een worm, onder de maat.
Iemand waar iedereen om lachen gaat.
Te kijk gezet.
De mensen spotten: ‘God zal je wel redden.
Hij is je vriend toch, Hij zal je wel beschermen.
Vertrouw op Hem. Van God moet je ‘t hebben!’
Zonder respect.
Te kijk gezet. Zonder respect.

4. U haalde mij uit moeders buik vandaan.
U liet me aan haar borsten drinken gaan.
Uw sterke hand droeg mij van kinds-af aan,
U was met mij.
Mijn God was U al voor ik werd geboren.
Duidelijk was het: ik zou bij U horen.
Help mij dan nu, ik ben in nood, verloren.
Niemand helpt mij.
U was met mij. Niemand helpt mij.

5. Vijanden zijn rondom mij, overal,
willen me doden. Ik zit in de val.
Ze brullen als een leeuw die bijten zal.
Gevaar rondom!
Dreigend als wilde stieren, woeste honden.
Grijnzend dat z’om mijn kleding loten konden.
Mijn handen en mijn voeten vastgebonden.
Help mij, God kom!
Gevaar rondom! Help mij, God, kom!

6. Ik voel me zwak als water, weg mijn kracht,
Mijn lichaam slap en bijna stopt mijn hart.
Praten lukt niet, mijn tong is droog, verzwakt.
O God, ik sterf.
Kom nu toch bij me om me kracht te geven.
Heer, wacht niet langer. Help mij, red mijn leven,
voordat de vijand mij heeft doodgebeten.
Hoor mijn gebed.
O God, ik sterf. Hoor mijn gebed.
Ik sterf…

7. Daarom dank ik U in uw huis, o Heer.
En tegen ieder zeg ik: Geef God eer!
Zing voor Hem, volk van God, kniel bij Hem neer.
Dank Hem met mij.
Want Hij ziet om naar zwakke arme mensen.
Hij laat ons niet alleen in de ellende.
God hoort ‘t gebed van wie zich tot Hem wenden.
Zing mee met mij.
Dank Hem met mij. Zing mee met mij.

8. Laten we feest gaan vieren in Gods huis,
zoals ik heb beloofd. Kom, zing voluit!
Nodig de armen voor een maaltijd uit.
Er is genoeg!
Wie bij U komt, ontvangt het goede leven.
Wij stervelingen zullen het beleven.
De wereld buigt om U de eer te geven:
God, U bent goed!
En jong en oud zal van uw liefde spreken.
Daardoor zal ieder van uw wonder weten:
Gedaan zo goed!
Het is genoeg! God, U bent goed!

*Het 1e deel van Psalm 22 is een lied van David, een somber klaaglied.
Het slotdeel vanaf vers 23 verandert plots in een vrolijk danklied.
De bridge tussen vers 6 en 7 benadrukt en geeft vorm aan deze wending.
In vers 7 en 8 zijn enkele noten verhoogd t.o.v. vers 1 tot 6 en zijn enkele akkoorden omgezet in een majeur-akkoord,
om de jubelstemming weer te geven in de muziek.